ဤကဲ့သို႔အခက္အခဲ ၾကံဳေတြ႔ရျခင္းတို႔ ပေပ်ာ္ေစႏိုင္ရန္ နည္းလမ္းႏွစ္စုသာလွ်င္ ရိွေၾကာင္း။
ပထမတစ္ခုမွာ ျပည္သူတို႔အားအစစ အရာရာ၌ လြတ္လပ္စြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္း အခြင့္လံုးလံုးကိုလွ်င္လည္း ခ်က္ခ်င္းေပးရမည္။
သို႔တည္းမဟုတ္ျပည္သူတို႔က ယံုၾကည္အားထားသျဖင့္ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ႏွင့္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ေသာ အမတ္မ်ား၏ ေကာင္စီ၌ ေျပာေသာစကားမ်ားကို အလြန္တရာအေရးၾကီး၍ အစြမ္းထြက္ေသာအခါမ်ားမွတပါး ျဗဴရိုကေရစီတို႔က မပယ္မရွားဘဲ နာခံေဆာင္ရြက္မည္ဟူေသာစိတ္ထားအဓိဌာန္ရိွေစရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း။
၎ျပင္အစိုးရတို႔က ယခုကဲသို႔ က်င့္မူစီမံျခင္းသည္ အိႏၵိယထက္ျဗိတိသွ်၏အက်ိဳးကို လိုလားေစာင့္ထိမ္းရန္ ဆႏၵရိွျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေပသည္ဟုထင္ေၾကာင္းအကယ္၍ အဂၤလန္က အိႏၵိယအား မိမိႏိုင္ငံကို မိမိတို႔အုပ္စိုးေစေတာ့ဟု အခြင့္လြတ္ျခင္းငွါ သမၼာဆႏၵရိွခဲ့ပါမူ ဧကန္မုခ် အဂၤလန္သားတို႔၏ အက်ိဳးသည္ အိႏၵိယျပည္အတြက္ မည္မွ်ပင္ နစ္နာသည္မွန္ေစ ထိုနစ္နာျခင္း ကိုခံ၍ အိႏၵိယျပည္အတြက္ မည္မွ်ပင္ နစ္နာသည္မွန္ေစ ထိုနစ္နာျခင္းကိုခံ၍ အိႏၵိယအားျငိမ္းခ်မ္းသက္သာခြင့္ကို ေပးေတာ့မည္ဟု စိတ္၌ ဆံုးျဖတ္ရန္ သင့္သည္ျဖစ္ေၾကာင္း။
ယင္းသို႔ ဆံုျဖတ္ေသာ္လည္း အိႏၵိယျပည္က မိမိအက်ိဳးေက်းဇူးအတြက္ ေဆာင္ရြက္တိုးတက္လာသမွ်တိုင္းပင္လွ်င္ျဗိတိသွ် အက်ိဳးဆုတ္ယုတ္လိမ့္မည္ မဟုတ္ၾကာင္း။
ဤနည္းႏွစ္နည္းတို႔အနက္ တနည္းနည္းကိုမွ် မလိုက္ေခ်ေသာ္အိႏၵိယျပည္သည္ (ေနရွင္နယ္လစ္) ဟူေသာ ဝံသာႏုအမ်ိဳးသားဟု သတင္းတည္းရိွေပလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း။
ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္ရိွခဲ့ေသာ္ စိတ္ေက်ခ်မ္းႏိုင္၍တိုင္းျပည္ေရးတြင္ တဝက္တစိတ္မွ် စိတ္ဝင္စားသူ ၃၅-ကုဋ္ေသာ ဗိုလ္ေျခအေပါင္းတို႔ကို အဘယ္ကဲ့သို႔ ျဗိတိသွ် လူမ်ိဳးတို႔က အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟုေတြးထင္မရေၾကာင္း။
No comments:
Post a Comment